Terwijl anderen hun wijngaarden bewerken, bezoekt Hubert Soreau zijn Clos. Het verschil is aanzienlijk.

Het is een afgelegen plek, en dat voelt goed. Hij is een rustige man die bewust handelt. Als goede waarnemer beoordeelt hij de vorm van elke individuele wijnstok in de wijngaard. In zijn Clos l'Abbé kent hij ze allemaal en behandelt hij ze als individuen. Zijn wijngaard is geen wijngaard, maar een tuin, en de omringende muren bewaren zijn geschiedenis, die begon met de monniken die vele eeuwen geleden hun eigen wijn maakten.

Met geduld en ijver heeft Hubert Soreau het verleden nieuw leven ingeblazen. Terwijl eikenhouten vaten de stille wijn voortbrengen, ontstaan de bubbels tijdens de flesgisting onder de kurk. Bij hem zijn er geen lege slogans of ideeën, hij werkt precies en nauwgezet op traditionele wijze. Het geheim hoe wijn champagne wordt, voltrekt zich in de stille schaduw van de kelder. Hier heeft Hubert de tijd tot zijn bondgenoot gemaakt, zodat zijn wijnen zich volledig kunnen ontwikkelen.

In het glas spreekt de wijn voor Hubert. Drie woorden, een blik en dan... een volle wijn, goed gestructureerd, krachtig en subtiel, met een zekere finesse. Zoals de bubbels die door de wijn opstijgen om aan het oppervlak te bloeien, zijn de bubbels van een Clos een fluistering, een geheim gebed van vreugde.

Wat Hubert Soreau betreft, kan ik bevestigen dat hij bij het maken van zijn champagne Clos l’Abbé zo nauwgezet te werk gaat als een goudsmid. Zijn Chardonnay-druiven groeien op drie kleine percelen van het historische Clos l’Abbé nabij Épernay (ooit de oudste ommuurde of omheinde wijngaarden van de Champagne, zoals oude documenten aantonen waarin staat dat daar al in de 9e eeuw wijnstokken werden verbouwd). Ik persoonlijk hou van Chardonnay. Hij verrast me steeds weer met onverwachte smaaktonen en aroma’s. Hij kan subtiel en terughoudend zijn, stroperig en traag, krachtig of teder, aroma’s van boter, citroen, bloemen en vanille hebben, mineraal of sappig zijn... Misschien moet ik beter in het meervoud schrijven en zeggen dat ik "Chardonnays leuk vind". Natuurlijk zijn er ook totaal saaie Chardonnay-wijnen op de markt, want het is geen MAGISCHE druivensoort die automatisch geweldige wijnen voortbrengt. Je moet ze met een zeker respect behandelen, zodat ze ons een wijn schenkt die zijn naam alle eer aandoet.

In Huberts wijngaarden en kelders is dit inderdaad het geval: snoei in "Chablis-stijl", geen herbiciden, met de hand geplukte druiven, persen van hele druiven in een verticale pers, gisting in eikenhouten vaten, flesgisting (prise de mousse) op traditionele wijze met natuurlijke kurk... En minstens drie jaar flesrijping, voordat Hubert overweegt de wijnen uit de kelder te halen.