Wanneer "nieuwkomers" verliefd worden op een gebied, kan het gebeuren dat ze niet alleen blijven, maar ook meer liefde in hun producten steken en veel meer op kwaliteit letten dan de lokale bevolking zelf. Dit is vooral in Toscane vrij vaak te zien. Wanneer dan ook nog twee kwaliteitsliefhebbers elkaar ontmoeten en samen een wijngaard runnen, ontstaan er vanzelf ook geweldige wijnen.

De Oostenrijkse ondernemer Karl Egger en zijn familie werden verliefd op een heel prachtig stukje aarde in het zuiden van Toscane bij Radda in Chianti en kochten daar een oude landgoed. Eigenlijk is het zelfs een gehucht met kapel, dus een klein dorpje, zou je kunnen zeggen, want dat betekent Castiglioni in het Italiaans. De geschiedenis ervan gaat terug tot het jaar 1078. Toen stichtten de monniken van het nabijgelegen klooster Badia a Coltibuono dit landgoed, dat in de afgelopen jaren door de Eggers stukje bij beetje liefdevol is gerestaureerd en weer in gebruik genomen. Ongeveer 100 hectare land behoort erbij. Het grootste deel daarvan is bebost, maar er zijn ook ongeveer 20 ha wijngaarden en ongeveer 10 ha olijfgaarden die sinds 2012 worden beheerd.

Sean O'Callaghan – door zijn vrienden liefdevol "Il Guercio" genoemd, wat je vrij kunt vertalen als "de eenogige deugniet" – is eigenlijk Engels en werd geboren in Sri Lanka, waar zijn familie theeplantages had. Terug in Engeland plantte zijn vader wijnstokken nabij Somerset en stuurde Sean naar Duitsland, waar hij in Geisenheim wijnbouw studeerde en daarna – in plaats van de wijngaard in Engeland over te nemen – daar bleef en onder andere bij het wijnhuis Diel keldermeester werd. Tijdens een vakantie in Italië ontmoette hij John Dunkley, de eigenaar van Riecine, een voorloper in Chianti Classico, en diens oenoloog Sergio Manetti (Montevertine – Le Pergole Torte), kreeg de baan als wijnmaker en bleef daar bijna een kwart eeuw, totdat hij Karl Egger ontmoette.

Karl Egger bood Sean O'Callaghan de mogelijkheid om het wijnhuis Tenuta di Carleone op te bouwen, gaf hem vrije hand in de wijnbereiding en liet hem de kelder opnieuw inrichten. Van roestvrij staal tot houten gistrekken, eikenhouten vaten in verschillende maten tot moderne cementtanks zoals in de duurste Bordeaux-kelders – Sean kan elk perceel zo vinifiëren als hij het goed vindt. De nieuwe wijnkelder is maar liefst 600 vierkante meter groot, temperatuur en luchtvochtigheid zijn constant. Beton- en roestvrijstalen tanks evenals houten vaten voor de gisting zijn beschikbaar, net als opslagvaten van eikenhout in verschillende maten. Sean O'Callaghan vat de perfecte omstandigheden in de kelder als volgt samen: "Om het beste uit de uitstekende kwaliteit van de druiven te halen, zijn verwerking, rijping en opslag van de wijnen enorm belangrijk – en die hebben we nu meer dan ooit." De teelt is organisch-biologisch, deels biodynamisch, er wordt alleen met eigen gisten en spontaan vergist. Lange schilcontacten en langzame gisting, deels met hele druiven, maken het verschil.

De wijngaarden rond Radda, tot aan Gaiole toe, behoren tot de beste in Chianti Classico. Dit bosrijke, bergachtige landschap is iets koeler en altijd doorwaaid met een frisse bries. Sommige wijngaarden reiken tot bijna 700 m hoogte. Overdag waaien de aanlandige winden vanaf zee, ’s nachts neemt de wind vanaf de bergen toe en koelt de wijnstokken af. Dit samenspel brengt een sappige, uitgesproken fruitigheid, en de schrale, kalkrijke bodems laten de wijnstokken diep wortelen en brengen elegantie en minerale tonen in de wijnen. De wijnen van Sean O'Callaghan worden graag als Bourgondisch omschreven. Elegant en fijn van structuur zijn ze in ieder geval altijd. Het resultaat van zijn gepassioneerde werk is niet alleen om van te genieten, maar ook om te zien.